عوامل صدور گناه چيست؟

عوامل صدور گناه چيست؟
اصولا چرا شخص مسلمان و مؤمن، تن به معصيت مى دهد؟
پاسخ:
چند امر است كه هر كدام از آنها در صدور گناه دخيل هستند كه عبارتند از:
الف)عدم ايمان يا ضعف آن به مبدا و معاد و تبعات اعمال;
ب)غفلت;
ج)ضعف اراده در مقابل كوران غرايز و شهوات.
توضيح اين كه؛
_گروهى از افراد، از آن رو كه اساسا انسان هاى بى ايمانى هستند و يا اگر اعتقادى دارند از قوت لازم برخوردار نيست، تن به گناه مى دهند.اين گونه افراد على رغم اين كه به زبان مى گويند:خدايى هست و از پس امروز فردايى، در مقابل هر عمل خير پاداشى و در مقابل هر عمل شر عقوبتى است، ولى وقتى كه به قلب آنها مراجعه كنى، خواهى ديد كه از ايمان خبرى نيست و يا اگر اعتقادى باشد بسيار ضعيف و كم سو است و آن هم آلوده به بسيارى از اوهام وخيالات و خرافات.
بديهى است كه چنين افرادى هنگامى كه لذت ها و خوشى هاى زندگى دنيا رابا دستورهاى دينى در تعارض ببينند، نمى توانند اوامر و نواهى اولياى دين را بر خواسته هاى خود، مقدم بدارند و از لذايذ نفسانى و حيوانى خويش چشم بپوشند، بلكه با گفتن جملاتى مانند:«سيلى نقد به از حلواى نسيه است»! «چه كسى رفته و از آن دنيا خبر آورده كه اين حرفها راست است»! و از اين قبيلسخنان، بر خر مراد خويش سوار مى شوند و از ارتكاب هيچ معصيتى فرو گذارى نمى كنند.
_گروه ديگر از افراد آن گونه نيستند كه مانند گروه مذكور از نظر اعتقادى مشكلى داشته باشند، بلكه بر عكس، انسان هاى معتقد و پاى بندى هستند، ولى مشكل آنها غفلت از معتقدات است، بدين معنا كه امور ظاهرى و اشتغالات معمولى و روز مره زندگى دنيا، آنها را طورى از ياد خداوند و معاد و عقوبت هاىاعمال زشت و ناپسند خود غافل نموده كه به چيزى جز خواسته هاى آنى و امور مربوط به زندگى دنيا فكر نمى كنند. پيداست كه چنين كسانى عملا با دسته اول-كه به بى اعتقادى يا ضعف ايمان مبتلا هستند- فرقى ندارند و همان گونه كه آنان به آسانى مرتكب معصيت مى شوند، اينان نيز به سهولت به دام گناه گرفتار مى آيند.
_گروه سوم كسانى هستند كه نه مثل دسته اول مشكل عقيدتى دارند كه بى اعتقادى يا ضعف اعتقاد، آنها را به عصيان بكشاند و نه مثل دسته دوم مبتلاى بهغفلت هستند كه به سبب آن به دام گناه بيفتند، بلكه هم معتقدند و هم متوجه، ولى با اين همه از آن رو كه انسان هاى سست عنصر و بى اراده اى هستند، در صحنه تعارض دين و هواى نفس نمى توانند بر خواسته هاى نفسانى خويش غالب آيند و خود را كنترل كرده و از معصيت بپرهيزند.
حال كه با عوامل و اسباب گناه آشنا شدى، لازم است راه مقابله با هر يك از آنها را نيز بدانى تا با از ميان برداشتن آنها، بر اجتناب از گناه توفيق يابى.
گام نخستین در سیر و سلوک – ۲
عوامل گناه